Crkva Svetog Georgija
Jednobrodni hram, dimenzija 26x13,70 metara. Nakon završene gradnje hram je osveštao Pajsije episkop zvorničko-tuzlanski, iz Vidina, 1869. godine.
Po zapisima prote Pavla Katanića, koji je početkom 20. vijeka bio arhijerejski namjesnik bijeljinski, a čiji je rukopis nađen 2008. godine u zvoniku hrama Svetog Georgija, „Srbi u Bijeljini nisu imali hrama nego su sveštenici išli u Brodac da služe. Zato su 1844. godine podigli crkvu koju je osveštao vladika Kiril iz Zvornika. Sutradan po osveštanju Turci su crkvu srušili, a onda su - djed prote Pavla Katanića zajedno sa nekim Sekulom Kadžabašom i Teodorom Tomićem - otišli veziru u Travnik da se žale. Vezir naredi da Turci iz Bijeljine daju novac da se crkva ponovo sagradi, te Srbi sagradiše crkvu brvnaru, koja je služila sve do 1869. godine, kada je gradnja završena i osveštan sadašnji hram. Hram je tada osveštao vladika Pajsije, koji je u našu eparhiju došao iz Vidina“.
Hram je živopisan u toku dva mjeseca 1948. godine. Živopisao ga je Čehoslovak Karlo Macek. U toku 2009. i 2010. godine živopisan je donji dio apside oltara koji je ranije bio prekriven itisonima, kao i dio zida koji je stvoren zaziđivanjem južnih vrata na lađi crkve. Ove radove izveo je akademski slikar Jovan Atanacković iz Beograda, pokušavši pritom da se prilagodi stilu u kome je ranije rađen živopis hrama. Ikonostas je rađen od lipovog drveta sa nalijepljenim pozlaćenim reljefnim duborezom. Ikone na ikonostasu živopisao je bijeljinski slikar Milenko Atanacković, vjerovatno sa svojim učenicima, pošto je primjetna razlika u kvalitetu izrade ikona. Ikone su rađene u baroknom stilu.
.webp)
.webp)
.webp)
.jpg)
